Γιατί ένας άνθρωπος νιώθει την ανάγκη να μειώσει κάποιον; Τι κερδίζει;

Η ζήλια εγκυμονεί την κακία. Δεν υπάρχει πάθος τόσο βαθιά ριζωμένο στην καρδιά, όσο το συναίσθημα του φθόνου!  

Στην καθημερινότητά μας, όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες, έχουμε βιώσει ή έχουμε και εμείς οι ίδιοι προσπαθήσει με λόγια και με πράξεις, να μειώσουμε έναν άλλο άνθρωπο. Απαξιωτικά σχόλια για το βάρος μίας γυναίκας. «Αθώα» γελάκια για την εμφάνιση κάποιου, υποτίμηση των δυνατοτήτων ενός ανθρώπου, ή τις σωματικές του ατέλειες. Ειρωνικά σχόλια για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και τις επιλογές ερωτικών συντρόφων. Σχόλια για την διαφορετικότητα τους δηλαδή. Σχόλια απαξιωτικά για την καταγωγή του άλλου και πλήθος άλλων τόσων παραδειγμάτων…

Λόγια που δυστυχώς γίνονται… πράξεις, με απώτερο σκοπό να μειώσουν την προσωπικότητα και την ψυχή εκείνου που είναι ο αποδέκτης.

Φυσικά, η απόπειρα της μείωσης του άλλου ατόμου μπορεί πολύ εύκολα να ξεπεράσει την απλή λεκτική επίθεση και βία και να φτάσει στο επίπεδο της σωματικής βίας.

Το βασικό όμως ερώτημα είναι: Γιατί ένας άνθρωπος νοιώθει την ανάγκη να μειώσει κάποιον; Τι κερδίζει από τη λεκτική ή τη σωματική βία. Τι εισπράττει κάποιος από την όποια  απαξιωτική συμπεριφορά;

Μειώνουμε τους άλλους για να νοιώσουμε ε μ ε ί ς  καλύτερα με τον εαυτό μας! Έχουμε δυστυχώς την ψευδαίσθηση ότι έτσι  εξυψώνουμε το δικό μας εγώ κατά συνέπεια νοιώθουμε ανώτεροι. Η γυναίκα για παράδειγμα που ειρωνεύεται μία άλλη γυναίκα για τα  παραπανίσια κιλά της, μέσω αυτής της ειρωνείας,  προσπαθεί να νοιώσει η ίδια καλύτερα με το σώμα της, να νοιώσει ανώτερη για τη θηλυκότητα της, μειώνοντας τη θηλυκότητα της άλλης γυναίκας.

Αντίστοιχα και ο άνδρας που κάνει άσχημα και ομοφοβικά σχόλια για έναν ομοφυλόφιλο άνδρα, με αυτό τον τρόπο μέσω του υποτιμητικού σχολίου, νοιώθει ακόμα πιο σίγουρος για τη δική του σεξουαλικότητα και ταυτότητα.

Η προσπάθεια μείωσης αφορά στη δική μας αυτοεκτίμηση, το πόσο καλά νοιώθουμε εμείς με τον εαυτό μας και το πόσο αγαπάμε και αποδεχόμαστε αυτό που είμαστε.

Όσο πιο χαμηλή αυτοεκτίμηση λοιπόν έχει κάποιος, τόσο περισσότερο θα επιθυμεί να μειώνει τους άλλους ανθρώπους.

Κανένας ψυχικά υγιής άνθρωπος δεν γίνεται κριτής, βασανιστής του άλλου μέσω του σκληρού του λόγου. Ο λόγος που ωθεί έναν άνθρωπο να ασκεί εκφοβισμό σε έναν άλλο είναι η πρόκληση και διέγερση της ευχαρίστησης και το αίσθημα ανωτερότητας. 

Η προσπάθεια μείωσης σχετίζεται με την αυτοεκτίμηση και την υγιή σχέση που έχουμε χτίσει οι ίδιοι με τον εαυτό μας. Όσο πιο καλά νοιώθει κάποιος με τον εαυτό του, εκτιμά αυτό που είναι, τόσο λιγότερο προβαίνει σε λεκτική, σωματική επίθεση και προσπάθεια μείωσης.

Η σχέση με τον εαυτό μας αποτελεί τη σημαντικότερη σχέση που θα αποκτήσει ένας άνθρωπος και θα διαρκέσει όλη τη ζωή του. Θα καθορίσει και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρά και επικοινωνεί με τους άλλους ανθρώπους.

Πολλές φορές η προσπάθεια μείωσης κρύβει μέσα ακόμα και ζήλια ή φθόνο για το άτομο το οποίο προσπαθούμε να υποβιβάσουμε. Όσο πιο μεγάλη αυτοεκτίμηση και αυτογνωσία διαθέτει ένα άτομο, τόσο λιγότερο θα προσπαθεί να μειώσει τους άλλους για να πείσει τον εαυτό του ενδεχομένως και τους άλλους για την αξία του…