Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις το σωστό;! Να προσπαθείς να είσαι σωστός;! Να κάνεις τις σωστές επιλογές;!Γιατί οι επιλογές είσαι εσύ ο ίδιος. Να προσπαθείς να κρατάς τους άλλους ευχαριστημένους, διατηρώντας πάντα τις αντίστοιχες ισορροπίες;! Μένουν όμως οι άλλοι ευχαριστημένοι;! Οι ισορροπίες διατηρούνται τελικά;! Κρατάς εσύ ο ίδιος πράγματα για τον εαυτό σου ή τον χάνεις στο τέλος;! Στη προσπάθεια σου αυτή να μη καταλάβει λάθος η μάνα, ο αδερφός, ο συγγενής, ο φίλος, ο συνεργάτης, ο έρωτας της ζωής σου, το παιδί σου το ίδιο και πάει λέγοντας… Και εκεί αρχίζουν όλα!!!
Μοιάζουν οι σκέψεις σου, τα ερωτηματικά σου, οι φόβοι σου, οι ανησυχίες σου, να μην έχουν τέλος. «Αν δεν κατάλαβαν αυτό που είπα; Αν δε το αντιλήφθηκαν σωστά; Αν αυτό που πρότεινα δε τους άρεσε; Αν μου θύμωσαν; Γιατί να μου θυμώσουν όμως; Μα ειλικρινά εγώ δε τους καταλαβαίνω!!! Μα είναι δυνατόν να μην με καταλαβαίνουν; Μα είναι δυνατόν να μην εκτιμάται η αλήθεια μου, η ευθύτητά μου; Μα είναι δυνατόν να κλείνω το ρήμα λέω σε όλους τους χρόνους; Κάθε μέρα;…»
Αν! Η μικρότερη λέξη στο λεξικό, με τη μεγαλύτερη όμως σημασία.
Και έτσι λοιπόν, ή κάπως έτσι, περνάνε οι στιγμές, οι μέρες, οι μήνες, ο καιρός. Κάθε μέρα εσύ βυθίζεσαι ολοένα και περισσότερο σε σκέψεις και αναμνήσεις, τις οποίες κρατάς σαν φυλαχτά πολύτιμα για τον εαυτό σου. Σκέψεις χωρίς αντίκρισμα. Γιατί το λέω αυτό φίλοι μου; Μα είναι τόσο απλό. Γιατί και οι σκέψεις είναι ενέργεια!!! Καταγράφονται από τον Θεό και το δημιούργημα Του. Το Σύμπαν δηλαδή. Και κάπως έτσι δημιουργούνται οι ανασφάλειες, οι φοβίες, οι έντονες ανησυχίες, οι ενοχικές συμπεριφορές, τα δικά μου διλήμματα, τα δικά μας κομβικά σημεία… Όμως!!! Αυτό είναι ένα ενεργειακό απόστημα που κάποια στιγμή θα σπάσει για να εκτονωθεί… ενεργειακά. Αυτό εξελίσσεται σε τοξικό ενεργειακό αποτύπωμα και μία ωραιότατη σκεπτομορφή η οποία πρέπει να αποβληθεί από το ενεργειακό μας πλέγμα το ταχύτερο δυνατό. Γιατί μας μπλοκάρει και δε μας αφήνει να εξελιχθούμε ως άνθρωποι. Ως πνευματικοί αναζητητές. Αυτό συμβαίνει γιατί εσύ το επέτρεψες. Δεν ήθελες να δεις τη δική σου αλήθεια, πάνω απ’ όλα.
Κάπως έτσι, προκύπτουν οι αρρώστιες, οι εγωιστικές συμπεριφορές, οι εκρήξεις θυμού, οι κρίσεις πανικού, η οργή, η λεκτική βία και η βία πάσης φύσεως και μορφής. Το αποτέλεσμα;Το σπίτι σου και η ψυχή σου γίνονται όλα μαζί ένα κουβάρι. Σωστό πεδίο μάχης.
Με δύο λόγια λοιπόν,αρχίζεις και χάνεις… εσένα! Τον ίδιο σου τον εαυτό!!! Κρίμα δεν είναι; Να γιατί λοιπόν πρέπει εσύ να είσαι η νούμερο 1 προτεραιότητα σου. Όλα ξεκινάνε από εσένα. Τι δε καταλαβαίνεις; Θες να τρελαθείς;
- Όποιος σε κατάλαβε … κατάλαβε!!!
- Όποιος σε αντιλήφθηκε … αντιλήφθηκε!!!
- Όποιος παρεξηγήθηκε, δεν εκτίμησε την αλήθεια σου, την ειλικρίνειά σου, τη ποιότητα της ψυχής σου, ας παρεξηγηθεί!!!Δική του υπόθεση. Δικό του πρόβλημα. Δικό του θέμα. Δικό του …κάρμα!!!
Γι’ αυτό λοιπόν, από σήμερα κιόλας, ας οργανώσουμε το χρόνο μας καλύτερα. Ας πούμε όχι στο ανώφελο ξόδεμα χρόνου και ενέργειας. Από εκεί ξεκινάνε όλα!!! Απ’ αυτή και μόνο τη διαπίστωση έχεις να κερδίσεις πολλά. Η ζωή φεύγει και χάνεται και είναι …σύντομη! Αν δεν θέλουμε να χάσουμε τη ζωή μας με μαθηματική ακρίβεια, ας κανακέψουμε τον εαυτό μας. Ας περιθάλψουμε το «εγώ» μας προστατεύοντας τα θέλω μας, τα πιστεύω μας, την αξιοπρέπεια μας, τη ψυχή μας,την αξία μας. Αυτό που είμαστε. Δεν θέλει και πολύ να χαθεί η ζωή που είναι ευλογία και Θείο δώρο. Σήμερα κιόλας ας κάνουμε μια νέα αρχή.
Γιατί όπως λέει ο πάντα επίκαιρος Πυθαγόρας: «Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός».
