Αφιερωμένο σε όλα τα πνευματικά μου παιδιά τους μαθητές μου στο Ευ Ζην και όλους τους δικούς μου ανθρώπους όπως τη μητέρα μου και τον σύντροφό μου που με αγάπησαν και εξακολουθούν να με αγαπούν γι’ αυτό που …πραγματικά είμαι!  Όλους αυτούς που δεν δίστασαν να το δείξουν και να μου το αποδείξουν για μία ακόμη φορά, αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες ημέρες που χτύπησα άσχημα κι είχα παράλληλα τη μητέρα μου επίσης λόγω  ατυχήματος στο νοσοκομείο!

Κάπως έτσι ξεκίνησα να γράψω λίγα λόγια για όλους όσοι μας αγκάλιασαν παρόλα τα ελαττώματα μας και  μας αγάπησαν ανεξάρτητα από τις όποιες ατέλειες του χαρακτήρα μας. Αφιερωμένο! Εξαιρετικά! Κάποιοι ίσως να πουν πως με «έπιασε» το …πνεύμα των Χριστουγέννων! Το δουλεύω όμως φίλοι μου, χρόνια τώρα το μικρόβιο της συνείδησης. Κι όπως λέει ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος της ζωής μου «έχω πάρει διαζύγιο απ’ το ψέμα χρόνια τώρα!».

Σκέφτηκα να γράψω δύο λόγια για τους συνταξιδιώτες της ζωής μας. Τους καλύτερους μας φίλους. «Την οικογένεια που επιλέγουμε για τον εαυτό μας» όπως έλεγε η αείμνηστη θεία μου Λιλή Ζωγράφου. Για κάποιους συντρόφους που μας ήρθαν κυριολεκτικά  …θεόσταλτοι. Γιατί προσευχηθήκαμε γι’ αυτούς όταν ήμασταν μόνοι και στα πολύ δύσκολα μας. Στις «κλειστές» μας όπως θα λέγαμε στις φιλικές μας παρέες. Κοριτσίστικες ή ανδρικές δεν μου κάνει καμία διαφορά!

Η αιώνια συντροφιά μας. Οι φύλακες μας. Οι …συνεργοί μας!  

Κάποιοι άνθρωποι λοιπόν είναι ο …άλλος εαυτός μας.

Οι πιο πιστοί φίλοι μας. Χρωστάμε τόσα πολλά σε αυτούς τους ανθρώπους! Ένα κομμάτι του εαυτού μας δικαιωματικά τους ανήκει!  Σας ευχαριστούμε λοιπόν που ήσασταν πάντα εκεί για μας. Δεν θέλω να το περιορίσω λοιπόν. Θέλω να αναφερθώ σε όλους τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας.

Σας ευχαριστούμε που μας αγαπήσατε ανεξάρτητα από τις διαφορές μας και τις ιδιαιτερότητες μας.  

Σας ευχαριστούμε που μας ενθαρρύνατε να είμαστε ο εαυτός μας. Σας ευχαριστούμε που μας κάνετε να νιώθουμε πως ανήκουμε κάπου και πως είστε το απάνεμο λιμάνι μας.

Σας ευχαριστούμε που μας κάνετε να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Σας ευχαριστούμε για την αυθεντική ειλικρίνεια, την ευθύτητα και όχι την αγένεια.

Σας ευχαριστούμε που μας αγαπάτε άδολα και μας σκέφτεστε έτσι απλά με διάθεση προσφοράς σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Σας ευχαριστούμε που μένετε μαζί μας στις δυσκολίες και που προσφέρετε. Σας ευχαριστούμε που κρατάτε το χέρι μας στις άσχημες στιγμές και που δεν μας το αφήσατε στα μέσα της διαδρομής!

Σας ευχαριστούμε που μας καταλαβαίνετε χωρίς να κρίνετε τα λάθη μας, τις επιλογές μας, τους χειρισμούς μας.

Σας ευχαριστούμε που μας «χτυπάτε» με … «τρόπο» την αλήθεια και μας επαναφέρετε στην πραγματικότητα όταν είμαστε χαμένοι και δοσμένοι στη σφαίρα του φανταστικού, τον δικό μας πλανήτη δηλαδή. Κάποιες φορές ναι, είναι πράγματι πολύ δύσκολο να το κάνουμε μόνοι μας.

Σας ευχαριστούμε που εξακολουθείτε να πιστεύετε σε εμάς όταν δεν το κάνει κανείς πλέον. Σας ευχαριστούμε που είστε στο πλευρό μας όταν νιώθουμε πως όλος ο κόσμος χάνεται κάτω απ’ τα πόδια μας ή πως όλοι είναι εναντίον μας.

Σας ευχαριστούμε που είστε υπομονετικοί και ακούτε τον πόνο μας θεραπεύοντας την ραγισμένη μας καρδιά με έναν καλό λόγο ή μια πολύτιμη συμβουλή.

Σας ευχαριστούμε που αποδέχεστε την ομολογία μας ότι είμαστε σκέτο χάλι λόγω των άστοχων επιλογών μας  κάποιες φορές.

Σας ευχαριστούμε που τολμάτε να θυσιάζετε τον εαυτό σας για χάρη μας. Σας ευχαριστούμε που προσπαθείτε να μας κάνετε να γελάσουμε όταν το μόνο που θέλουμε να κάνουμε είναι να κλάψουμε και να κρυφτούμε μακριά απ’ όλους κι όλα γιατί ντρεπόμαστε να μην είμαστε δυνατοί και νικητές.

Σας ευχαριστούμε που είστε απόλυτα ειλικρινείς ακόμα και όταν η αλήθεια είναι πολύ σκληρή ακόμα και για να ειπωθεί.

Σας ευχαριστούμε που δεν φοβάστε να αντιμετωπίσετε τους δαίμονες μας, να συζητήσετε τους φόβους μας και να φυλάξετε με αξιοπρέπεια τα πιο σκοτεινά, τρομακτικά μυστικά μας, κάποια κομμάτια του παρελθόντος μας που θέλουμε πραγματικά να ξεχάσουμε για να προχωρήσουμε εκ νέου τη ζωή μας.

Σας ευχαριστούμε που μας δίνετε την ελπίδα πως υπάρχει ακόμα η αληθινή αγάπη. Πως η διδαχή  «πως με την αγάπη μπορείς να αλλάξεις το κάρμα σου», δεν είναι ένα ακόμα θεωρητικό μάθημα Ευ Ζην! Σας ευχαριστούμε που είστε ένα τεράστιο αυτί που ακούει τις βλακείες μας.

Σας ευχαριστούμε που ποτέ δεν σκεφτήκατε να μας εγκαταλείψετε. Σας ευχαριστούμε που υπάρχετε. Γιατί όλα αυτά;

Διότι είστε η μεγαλύτερη ευλογία της ζωής μας. Είστε τα κοσμήματα της ψυχής μας! Είστε αυτοί που μας βοήθησαν να συνειδητοποιήσουμε πως αυτός ο κόσμος δεν είναι τόσο άσχημος και τρομακτικός όταν είσαι με ανθρώπους που νοιάζονται …πραγματικά για σένα. Είστε η κινητήριος δύναμη που μας βοηθάει να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο. Είστε το κίνητρο, η ιδέα, η ιδεολογία ακόμα και το όραμα που μας ωθεί όταν νιώθουμε πως δεν μπορούμε πλέον να προχωρήσουμε.

Είστε ό,τι καλύτερο θα μπορούσαμε να ζητήσουμε. Απ τον Θεό και το δημιούργημά Του το Σύμπαν. Σας ευχαριστούμε από  ψυχής με την ψυχή μας γι’ αυτό. Γιατί είμαστε αληθινά πλούσιοι που σας γνωρίσαμε και που υπάρχετε στη ζωή μας! Είστε καρμική σχέση για εμάς. Είστε οι δάσκαλοι που μας εμπνέετε να γίνουμε ακόμα καλύτεροι άνθρωποι και να συναντήσουμε σύντομα κάποια ημέρα τον Ανώτερο Πνευματικό εαυτό μας!

Κάθε καλό κι ευλογία στη ζωή σας και στην καρδιά σας!

Να ευχαριστείτε αδέλφια μου τον Θεό γι’ αυτούς τους σημαντικούς ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή σας. Να ευγνωμονείτε τον Θεό και να τον ευχαριστείτε συχνά γι’ αυτά που έχετε ήδη καταφέρει και για τις καλύτερες ημέρες που θα έρθουν.

Τα καλύτερα άλλωστε μας αξίζουν!!!

Αρκεί να θέλουμε και να φροντίσουμε να είμαστε …εκεί!!!
Καλά Χριστούγεννα αδέλφια μου με Αγάπη, Αγάπη Αγάπη!

Εύχομαι το 2020 να είναι για όλους λουσμένο με άπλετο Λευκό Φως.

Με άπειρη εκτίμηση κι αγάπη φυσικά με όλη μου τη θετική ενέργεια.

Μαρία Ζώη