Ταξιδεύει η καρδιά μου κι αυτό μου φτάνει…
Ονειρεύομαι ακόμα και με τα μάτια ανοιχτά…
Έχω πίστη, ελπίδα, όραμα, αλλιώς δεν ζω πραγματικά…
Ονειρεύομαι και χαμογελώ πλατιά, γενναιόδωρα… Στον εαυτό μου, στη μάνα, στους συνεργάτες μου, στους μαθητές μου!!! Σε όλους!!! Με αγάπη. Με αληθινό γενναιόδωρο χαμόγελο!!! Γιατί, έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Ακριβώς φτιαγμένοι γι αυτό το λόγο. Έτσι θα πρεπε να είμαστε, αλληλουποστηρικτικοί…
Ονειρευτείτε αδέλφια και δώστε αγάπη. Κάντε το για σας! Θα νιώσετε πιο “ζωντανοί” από ποτέ!!! Πιο αληθινοί! Με την αγάπη μπορείτε να αλλάξετε το κάρμα σας!!!! Η ζωή είναι τόσο σύντομη για να τη παίρνουμε λάθος…
Και να θυμάστε αυτό που σας λέω χρόνια τώρα: “Άλλοι τολμούν κι άλλοι δεν ξέρουν πως μπορούν να τολμήσουν“!!!
